–✍बिके पासा

द्रव्यदान दिनेभन्दा ठूलो क्षमादान जस्तो लाग्छ,
शब्दवाण दिनुभन्दा ठूलो समाधान जस्तो लाग्छ,
अर्ति उपदेश दिनेको कतै कमि नहोला धतीमा,
महानवाणी भन्दा ठूलो आत्मज्ञान जस्तो लाग्छ ।

पराई घरतिर आँखा छलेर खोला नतर है मनुवा,
आफ्नो घर पाखा सम्झेर छायाँ नपर है मनुवा,
मायाको बसमा नाघेपछि कदम डगमगाउन जाला,
जिन्दगी यस्तै हो भनेर दायाँ बायाँ नगर है मनुवा ।

मिलन बिछोडको मझधार नै जीन्दगीको मान हो,
जीवन मृत्यु हर शाश्वतमा प्रकृतिको एक दान हो,
आज आफ्नै मान्छेबाट नै अलग्गै पर जल्नुछ भने,
आफ्ना भनेर लुछाचुँडी गर्नें मानवको के शान भो ।

कहिले काहीँ सोझो हिंड्दा नि बांगिना सक्छ,
इज्जतलाई ढाकछोप गर्दा नि नाङ्गिन सक्छ,
बानमारा सम्झेर जथाभावी नफ्याक्नु जताततै ,
आडम्बरीले छोप्न खोज्दा नि झाङ्गिन सक्छ ।