back

सुनसान भयो पुलचोक जाउलाखेल !

1.18K
shares
sivam siment- long add

किशोर पहाडी

चालिस–पचासको दशकमा (२०४२ देखि २०५३ सालसम्म) ललितपुरको, पुलचोकमा मेरो भिडियो क्यासेट पसल थियो– शीत–रश्मि भिडियो सेन्टर । त्योभन्दा अघि चार वर्षजति त्यो पसल कोल्डस्टोरको रूपमा थियो । पछि भिडियो क्यासेटको लोकप्रियता भएपछि बिस्तारै पूर्ण रूपमा भिडियो क्यासेट पसलमा रूपान्तरण भएको थियो ।

चेतनदाइसँग मेरो पहिलो भेट त्यही पसलमा भएको हो (चेतन दाइ अर्थात् वरिष्ठ साहित्यकार, चलचित्रकर्मी चेतन कार्की, जसलाई हामीले २०७८ जेठ २ गते सधैँका लागि गुमायौँ ।

मैले स्कूले बेलामै उहाँको उपन्यास ‘आत्मा बेचेको छैन’ पढेको सम्झना छ । ‘आत्मा बेचेको छैन’मा लोकगायक झलकमान गन्धर्वले गाएको लोकप्रिय गीत पूरा सङ्ग्रहित छ–

साहित्यकार किशोर पहाडी

‘बाबाले सोध्लान् नि खोइ छोरा भन्लान्
रण जित्दै छ भन्दिए ।
आमाले सोध्लिन् नि खोइ छोरा भन्लिन्
रज है फुल्यो भन्दिए ।’

यो गीत सुन्दा मलाई त्यसै पनि अत्यन्त मनपथ्र्याे, उपन्यासमा पूरै शब्द देख्दा झन् मनपर्ने भयो । 

चालिसको दशकतिर यो विशाल व्यक्तित्वले एक दिन मेरो शीत–रश्मि भिडियो सेन्टरमा प्रवेश गर्‍यो । पसलमा छिरेर फर्किसकेपछि वरपरकाले भने– उहाँ चेतन कार्की हुनुहुन्छ ।

अब जावलाखेल, पुलचोक अनि दमकलअगाडिको चेतन–गल्ली लक–डाउन खुलेपछि पनि सुनसान नै रहनेछ ।

त्यसपछि पो थाहा भयो, उहाँ मैले मन पराएको उपन्यासको उपन्यासकार हुनुहुँदो रहेछ । उहाँ पुलचोक दमकलनजिकै रहेको मेरो पसलको केही दुरीमै बसोबास गर्नुहुने कुरा पनि थाहा भयो । 

त्यो बेलासम्ममा मैले उहाँलाई फिल्मी व्यक्तित्व, एक सेलिब्रिटीका रूपमा चिनेको थिएँ ! कहाँ म एक साधारण पसले, कहाँ उहाँ चर्चित फिल्मी व्यक्तित्व ! त्यति धेरै हेलमेल हुँदैनथ्यो ।

तिनै दिनहरूमा एक दिन सुनेँ– चेतन कार्कीले फिल्म बनाउँदै हुनुहुन्छ । झन् मैले उहाँसँग दोहोरो कुरा गर्ने आँट गर्न सकिनँ । उहाँ त मभन्दा कता हो कता सुपर पर्सनालिटीजस्तो लाग्यो, जब कि म त्यो बेला नाटकहरूमा अभिनय गर्ने गर्थेँ । त्यो बेला उहाँ ‘विश्वास’ भन्ने फिल्म बनाउँदै हुनुहुन्थ्यो । 

त्यसपछि अर्को एक दिन सुनेँ– आफूमुनिका कर्मचारीलाई माथिल्लो पद दिएर (सायद महाप्रबन्धक) हाकिमले आफूलाई पदोन्नति नगरेका हुनाले नेपाल चलचित्र संस्थानबाट उहाँले राजीनामा दिनुभयो । त्यसपछि मलाई लाग्यो– उहाँ लोभ–लालसा कम भएको, एक उच्च स्वाभिमानी व्यक्ति हुनुहुँदो रहेछ ।   

समय बगी नै रह्यो । २०५३ सालमा पुलचोकस्थित पसल बन्द गरुञ्जेल उहाँसँग म निकट हुँदै रहेँ । उहाँसँगको भेटमा म घण्टौँ बितेको पत्तो पाउँदिनथेँ ।

उहाँले एक दिन मेरा पुस्तकहरू पढ्नका निम्ति आग्रह गर्नुभएको सम्झना छ । मैले मसँग भएका पुस्तकहरू दिएपछि अर्काे भेटमा ती पुस्तकहरू पढेको प्रतिक्रिया दिनुभयो । त्यसपछि उहाँले मप्रति विश्वास गरेर नै होला, दुई पटक ‘शब्दपथ’लाई आफ्ना पुस्तक लोकार्पण समारोह आयोजना गर्ने अवसर दिनुभयो । 
  
भेटघाट नियमित भइ नै रहन्थ्यो होला । तर जब कोरोना सङ्क्रमणको त्रास समाजमा जताततै फिँजारियो आयो, सबै आफ्नो घरमै बन्दी बनेर बस्न विवश भयौँ । अनि चेतनदाइसँगको नियमित भेटघाट पनि टुट्यो । 

हरेक वर्ष म उहाँलाई मेरो बारीमा फल्ने गरेको जापानी हलुवाबेद दुई–चारवटा दिने गर्थेँ । गत वर्ष पनि हलुवाबेद दिन उहाँको घर जान्छु भन्ने विचारसहित बीचमा सम्झेर दुई–तीन पटक फोन गरेँ । फोन उठेन ।मैले उहाँलाई फिल्मी व्यक्तित्व, एक सेलिब्रेटीका रूपमा चिनेको थिएँ ! कहाँ म एक साधारण पसले, कहाँ उहाँ चर्चित फिल्मी व्यक्तित्व !

चेतनदाइ मोबाइल नबोक्ने मान्छे । घरको फोन नउठेपछि अर्को सम्पर्कको माध्यम भएन । त्यसैले उहाँको भाग जापानी हलुवाबेद दिन सकिनँ ।

हलुवाबेद सिद्धिन–सिद्धिन लागेको सिजनमा एक दिन मेसेञ्जरमा एक जना फेसबुक फ्रेन्ड नारायण ओलीको कल आयो । म उहाँलाई प्रत्यक्षतः चिन्दिनँ । कुरा गर्दै जाँदा थाहा भो, उहाँ सङ्गीतकार हुनुहुँदो रहेछ । चेतनदाइका गीतहरूलाई सङ्गीतबद्ध गरेर अल्बम निकाल्ने सुरमा हुनुहुँदो रहेछ । 

सायद चेतनदाइले उनीसँग मेरो कुरा गर्नुभएको थियो होला, त्यसैले उनले मलाई कल गरेका होलान् । सङ्गीतकार ओलीले ३०–४० वटा गीतमा सङ्गीत राखिसकेको कुरा गरेजस्तो लाग्छ ।

त्यसपछि मैले ‘शब्दपथ’मा गीतकार चेतन कार्कीका ३०–४० गीत सङ्गीतबद्ध भएको विषयमा एउटा समाचार बनाउने विचार पनि गरेको थिएँ । तर कोरोनाकालमा चेतनदाइलाई भेट्न जानु कि नजानु ? म असमन्जसमा परेको थिएँ । 

त्यसो त कोरोना न सोरोना भन्दै म दिनहुँ घरबाट बाहिर निस्केकै हुन्थेँ । बाहिर यस्तो छ है भनी देखाउन फेसबुकमा भिडियो बनाएर पनि राखेको थिएँ । तर पनि धडाधड गएर ८० वर्ष नाघिसकेका चेतनदाइलाई भेट्न जानु उहाँको निम्ति जोखिम पो हुने हो कि भन्ने एउटा आशङ्का मनमा आउँथ्यो । यस्तो सोच्दै म उहाँकोमा जाँदै गइनँ । 

बीचमा (२०२० नोभेम्बर ४ मा) मलाई नारायण ओलीले ‘भेट भयो चेतनदाइसँग ?’ भनेर म्यासेञ्जर–बक्समा म्यासेज पठाएर सोधेका पनि थिए तर म भेट्न जान सकिनँ ।

एक दिन मर्निङ–वाकका क्रममा धोवीघाट छिचोलेर चेतनदाइको घरअगाडि पुग्दा उहाँको घरको मूलढोका खुला रहेछ । जालीखापाभित्र उहाँको आवाज सुनेँ । 

‘चेतन–दाइ !’ मैले ठूलो आवाजमा बोलाएँ । 
‘ओहो ! ल, आउनोस् । यहाँ एक जना आउनुभएको छ,’ चेतनदाइले भन्नुभयो । 

मैले जालीखापाभित्र अँध्यारोमा उहाँको आवाज मात्र सुनेँ । भित्र को अतिथि थिए, मैले त्यो पनि थाहा पाइनँ ।

‘होइन दाइ, ठीकै छ । मैले दाइको आवाज सुनेकाले केवल हालचाल बुझ्न बोलाएको मात्र । खुसी लाग्यो,’ भनेर म हिँडिहालेँ । यही हुन गयो चेतनदाइसँगको मेरो अन्तिम कुराकानी ।

त्यो बेला मैले उहाँलाई देखिनँ । आवाजमात्र सुनेर स्वस्थ नै हुनुहुँदो रहेछ भनी विश्वस्त हुँदै म घरतिर हिँडेको थिएँ । 

चेतनदाइको र उहाँको छोरा पारसको घर दुई किलोमिटर जतिको दुरीमा छ । ती दुई घरको बीचतिर अफलडोलमा मेरो निवासस्थान छ । पारस र मैले पत्रिका किन्ने पसल एउटै हो । 

पारससँग त्यहाँ बेला–बेला भेट हुन्थ्यो । भेट हुँदा जहिले पनि म सोध्ने गर्थेँ– चेतनदाइलाई कस्तो छ ?
पारस जबाफ दिन्थे– त्यस्तै त हो नि दाइ, एकदम ठीक ।

वास्तवमा चेतनदाइ त्यो उमेरमा पनि एकदम स्वस्थ हुनुहुन्थ्यो । हामीलाई जस्तो चेतनदाइलाई अहिलेको सर्वव्यापी रोग रक्तचाप, मधुमेह केही पनि थिएन । यसको कारण उहाँले हरेक दिन नियमित पिउने कोकाकोला भन्ने सोच्दथेँ म । होला पनि । 

तर यसपालि कोभिड दास्रो भेरियन्टले उहाँलाई छक्यायो । नारायण ओलीकै फेसबुक स्टाटस देखेपछि मैले चेतनदाइ बिरामी भएको थाहा पाएको थिएँ । पछि मृत्यु भएको स्टाटस पनि सुरुमा उनले नै लेखे । 

त्यसो त आएपछि जानु सबैले पर्छ । यो निरन्तर चलिरहने क्रम हो । तर चेतनदाइले बोर गरेर जानुभयो । साह्रै विस्मातयुक्त भयो उहाँको परमधान यात्रा । हामी सबैलाई टुहुरो पारेर नसोचको बेला गइदिनुभयो । कस्तो बेला छाडेर जानु भयो भने हामीले अन्तिम दर्शन पनि गर्न सकेनौँ । 

अब जावलाखेल, पुलचोक अनि दमकलअगाडिको चेतन–गल्ली लक–डाउन खुलेपछि पनि सुनसान नै रहनेछ । सुनसान पारिदिनुभयो चेतन दाइले । (साभार कोशी अनलाइन)

ime pay- long

ime pay- long
युवराज भण्डारीको ‘अर्को कर्नाली’ बजारमा

युवराज भण्डारीको ‘अर्को कर्नाली’ बजारमा

वि.सं.२०८० असोज २५ बिहीवार २०:५८

कवि तथा गजलकार युवराज भण्डारीको कवितासङ्ग्रह ‘अर्को कर्नाली’ बजारमा...

चार मुक्तक

चार मुक्तक

वि.सं.२०८० साउन १९ शुक्रवार २३:२८

–✍बिके पासा द्रव्यदान दिनेभन्दा ठूलो क्षमादान जस्तो लाग्छ,शब्दवाण दिनुभन्दा...

बालवार्ता पुस्तक चाँडै नै निकाल्ने तैयारीमा छौँ —चूडामणि बन्धु

बालवार्ता पुस्तक चाँडै नै निकाल्ने तैयारीमा छौँ —चूडामणि बन्धु

वि.सं.२०८० असार २१ बिहीवार २२:५२

बिके पासा, काठमाडौँ । नेपाल अधिराज्यका विभिन्न भाषाका बालवार्ता...

नूर–गङ्गा प्रतिभा बाल साहित्य पुरस्कार प्रदान

नूर–गङ्गा प्रतिभा बाल साहित्य पुरस्कार प्रदान

वि.सं.२०८० असार १६ शनिवार २०:२९

काठमाडौं । नूर–गङ्गा प्रतिभा बाल साहित्य पुरस्कार प्रदान गरिएको...

असारे गीत

असारे गीत

वि.सं.२०८० असार १५ शुक्रवार ११:२२

✍ बिके पासा असारे झरि धर्क्याे वरिपरि बस्ती खेत...

सांसारिक नियम

सांसारिक नियम

वि.सं.२०७९ चैत २३ बिहीवार २३:०१

रीदेन महर्जन , कीर्तिपुर १, बाघभैरव समयको महिमाअपरम्पार जगतमाभोलि...